Χειρουργική παχέος εντέρου

Τι είναι η χειρουργική του παχέος εντέρου;

Η χειρουργική του παχέος εντέρου χρησιμοποιείται όταν η συντηρητική θεραπεία για μια εντερική νόσο δεν επαρκεί. Όπου αυτό δεν είναι δυνατό, η χειρουργική επέμβαση σε πολλές περιπτώσεις προσφέρει Θεραπεία ή ανακούφιση από τον πόνο.
Ποιες ασθένειες του εντέρου μπορούν να αντιμετωπιστούν με χειρουργική επέμβαση;

Κακοήθεις ασθένειες όπως ο καρκίνος του εντέρου ή οι μεταστατικοί όγκοι άλλων τύπων καρκίνου που εγκαθίστανται στο περιτόναιο (π.χ. περιτοναϊκή καρκινωμάτωση στην περίπτωση καρκίνου των ωοθηκών) μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να θεραπευτεί μόνο με συνδυαστική θεραπεία που περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.

Οι καλοήθεις ασθένειες συνήθως μπορούν να αντιμετωπιστούν αρχικά συντηρητικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις ωστόσο, μπορεί να εμφανιστούν απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές όπως μία εντερική απόφραξη, μία έντονη φλεγμονή η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με χορήγηση αντιβιοτικών, μία ρήξη εντέρου ή μία εμβολή μεσεντερίων αγγείων. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο χρόνος είναι η πιο σημαντική παράμετρος και η επείγουσα χειρουργική επέμβαση καθίσταται απαραίτητη καθώς η ισχαιμία του εντέρου οδηγεί σε νέκρωση και μία ρήξη του εντέρου οδηγεί σε εκροή κοπράνων μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα με αποτέλεσμα την περιτονίτιδα και την εγκατάσταση σηπτικής κατάστασης.

Στην περίπτωση των φλεγμονωδών νόσων του εντέρου η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη μόνο εάν υπάρχουν επιπλοκές. Η νόσος του Crohn δεν μπορεί να θεραπευτεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά οι στενώσεις, τα συρίγγια και μία ρήξη του εντέρου είναι τόσο επικίνδυνες καταστάσεις που το προσβεβλημένο τμήμα του εντέρου πρέπει συχνά να αφαιρεθεί. Η ελκώδης κολίτιδα από την άλλη πλευρά μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση στο έντερο. Ωστόσο εάν ολόκληρο το παχύ έντερο πρέπει να αφαιρεθεί, συνήθως περιμένει κανείς να αρχίσει να αποτυγχάνει η φαρμακευτική θεραπεία.

Ποιες είναι οι χειρουργικές μέθοδοι;

Η χειρουργική του εντέρου παρουσιάζει διαφορετικές προσεγγίσεις. Λόγω της μικρότερης επιβάρυνσης του ασθενούς, η ελάχιστα επεμβατική λαπαροσκοπική χειρουργική γίνεται όλο και πιο σημαντική. Στην κλασική ανοιχτή μέθοδο λαπαροτομίας, η πρόσβαση γίνεται μέσω μεγαλύτερης κοιλιακής τομής. Στην περίπτωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, η τεχνική «no touch» χρησιμοποιείται για την πρόληψη της εξάπλωσης των καρκινικών κυττάρων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη η δημιουργία μίας προσωρινής ή μόνιμης κολοστομίας (παρά φύσιν έδρας). Αυτό συμβαίνει όταν η άμεση συρραφή των εντερικών μερών για την αποκατάσταση της συνέχειας του πεπτικού σωλήνα είναι επισφαλής λόγω έντονης φλεγμονής. Επίσης πραγματοποιείται σε περιπτώσεις καρκίνου του ορθού όπου δεν είναι δυνατή η διατήρηση του σφιγτηριακού μηχανισμού του ορθοπρωκτικού σωλήνα. Υπάρχουν διαφορετικές παραλλαγές στομίας οι οποίες χρησιμοποιούνται ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

Πρόγνωση μετά από χειρουργική επέμβαση κολεκτομής

Η πρόγνωση εξαρτάται από την υποκείμενη ασθένεια και το χρόνο της επέμβασης. Το στάδιο της νόσου κατά τη στιγμή της διάγνωσης είναι καθοριστικό για κακοήθεις όγκους. Τα πρώτα στάδια συνήθως συνοδεύονται από σημαντικά καλύτερες προγνώσεις. Τα τελευταία χρόνια, οι πιθανότητες επιτυχίας στη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν γίνει ολοένα και μεγαλύτερες έτσι ώστε ακόμη και ασθενείς με μεταστάσεις του ήπατος να μπορούν να θεραπευτούν πλήρως σε πολλές περιπτώσεις.

Η νόσος του Crohn δεν μπορεί να θεραπευτεί με χειρουργική επέμβαση αλλά οι οξείες επιπλοκές μπορούν να αντιμετωπιστούν με ασφάλεια. Αντιθέτως, η αφαίρεση του παχέος εντέρου στην ελκώδη κολίτιδα προσφέρει τη μόνη πιθανότητα ανάρρωσης. Σε αυτήν την περίπτωση, η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να γίνει αμέσως μετά την αποτυχία της φαρμακευτικής αγωγής, καθώς οι επιπλοκές σχετίζονται με υψηλό κίνδυνο θνησιμότητας (περίπου 30%). Επιπλέον, ο κίνδυνος καρκίνου αυξάνεται κατά τη διάρκεια της νόσου. Το κόλον που λείπει μπορεί να αντικατασταθεί από τμήμα λεπτού εντέρου με σχηματισμό νεοληκύθου.